Rodzice względem dziecka, które nie jest w stanie się utrzymać samodzielnie mają obowiązek płacenia alimentów.
Art. 133 § 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego :
Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.
Wysokość alimentów
Na wysokość alimentów wpływ mają dwa czynniki. Po pierwsze potrzeby dziecka, a więc to ile w zależności od wieku, stanu zdrowia jest potrzebne na jego utrzymanie. Po drugie możliwości zarobkowe osoby zobowiązanej. Zaznaczyć należy, że są to możliwości – a niekoniecznie wymiar wynagrodzenia za pracę. Może bowiem dojść do sytuacji, że sąd uzna, iż osoba bezrobotna ma możliwości zarobkowe większe ze względu na wyuczony zawód jednak w pełni nie wykorzystuje swoich możliwości.
Możliwa jest też przeciwna sytuacja, że potrzeby dziecka nie są duże. Jednak z utrwalonym poglądem w orzecznictwie sądowym dzieci i rodzice powinni żyć na równej stopie życiowej.
Postępowanie sądowe
Z reguł potrzeba sądowego uregulowanie alimentów ma miejsce, gdy rodzice dziecka nie są małżeństwem i nie doszli do porozumienia co do wysokości alimentów.
Jeśli chcemy ubiegać się o alimenty na dziecko, to opiekun prawny powinien złożyć do sądu pozew o zapłatę alimentów.
Jak obliczyć wysokość alimentów?
W czasie procesu sąd ustala jakie są potrzeby dziecka. Dobrze jest mieć przygotowane zestawienie kosztów utrzymania dziecka. Sąd będzie badał ile przeznacza się m.in. na jedzenie, ubrania, koszty nauki, zajęć dodatkowych, leków.